این عنوان یعنی چی؟این یعنی اینکه اگر میخواهیم جامعه ای مهدوی داشته باشیم باید شاکله اش حسینی باشد. برای هر جامعه ای، فرهنگی لازم است. از این رو جامعه مهدوی باید فرهنگی عاشورایی داشته باشد.
این فرهنگ چگونه فرهنگی است؟ چه شاکله ای دارد؟ نفراتش چه کسانی می توانند باشند؟
1.چکیده فرهنگ عاشورایی ، ایثار است. اگر در جامعه ای ایثار نهادینه شود ، یکی از ارکان جامعه مهدوی تشکیل شده است.اصلا میشه گفت که فرهنگ عاشورا، جامعه مهدوی ساز است. هر کس در پازل عاشورا قرار بگیرد مهدی یاور میشود.حالا باید ببینیم صفات بارز فرهنگ عاشورایی چیست که ما باید در خودمان تقویت کنیم تا بشه بهمون گفت مهدی یاور .2. قبلش این را بگم، جامعه ای که فقط دعا کنه برای ظهور به هیچ جا نمیرسه دیگه کار از دعا گذشته. الان دیگه باید کادر سازی کرد ، تشکیلات ایجاد کرد. دیگه گذشت آن زمان که حسرت یک "اللهم عجل لولیک الفرج" رو می کشیدیم. الان اگر یک مقدار چشمتان را باز کنید بوی پسر فاطمه را متوجه می شوید. رایحه وجودی گل نرگس وزیدن گرفته.
3.حالا یه سوال اینکه من به عنوان کسی که دوست دارم در این جبهه و در جامعه مهدوی، باری از روی دوش امامم بردارم باید چه صفاتی داشته باشم؟ ۱- ولایت پذیری محض و بدون چون و چرا از ولی؛ فلذا هر کس در داستان عاشورا امام حسین را نصیحت کرد که زن و بچه ات را نبر و خودش را بالاتر از امام دید تا جایی که امام را نصیحت کرد، عاشورایی نشد و حتی بگم بعدا فرزندانشان هم دشمن اهل بیت شدن. نگاه کنید به لشگر امام حسین، رأس ولایت پذیری و اطاعت محض، ابی عبدالله، عباس علیه السلام عموی ماست چون بصیرت داشت. تا جایی که امام معصوم میفرماید عموی ما نافذ البصیره بود. اگر به حسین معرفت پیدا کنی، میشی عباس. اطلاعت پذیری و ولایت پذیری محض با چاشنی ادب.
4. ٢. تحمل بلا؛در جامعه عاشورایی به دلیل دشمنی های زیاد تحریم ها و تهدیدها و فشارهایی به بدنه جامعه وارد می شود ، حتی هتک حرمت، خم میشی ولی باید تحملت را بالا ببری در کلِ واقعه عاشورا شما نمی توانی کسی را پیدا کنی که با این همه فشار و ظلم لب به اعتراض بلند کرده باشد، چرا ؟ چون دشمن نباید ببینه که شما داری می شکنی. حتی اگر ناموست به مجلس شراب هم برده بشه. همه نگاه ها به عمه جان ما در گودال قتلگاه بود تا زینب با دیدن جسد تکه پاره شده برادرش لب به اعتراض باز کنه، اما دیدند همه ی جان ما دست زیر بدنی برد که هر طرفش را بلند می کرد طرف دیگه اش رو زمین می ماند ، در همان حال فرمود؛ اللهم تقبل منا هذالقلیل "خدایا این کم رو از ما قبول کن"الله اکبر. اللهم تقبل منا هذا القربان "خدایا این قربانی رو از ما قبول کن" اینجا بود که آیه و "فدیناه بذبح عظیم" تعبیر و عینیت پیدا کرد. فلذا یزید در بزم شراب برای اینکه عمه جان ما رو له کنه پرسید زینب چه دیدی عمه جان ما فرمود : ما رأیت الا جمیلا، "من بغیر از زیبایی" ندیدم.
جامعه ,رو ,عاشورایی ,فرهنگ ,، ,مهدوی ,جان ما ,جامعه مهدوی ,ولایت پذیری ,عمه جان ,جامعه ای
درباره این سایت